Andamany odwiedzają głównie podróżnicy stawiający na prawdziwą egzotykę, dziewiczą przyrodę, cieplutką wodę, najpiękniejsze indyjskie plaże i rafy koralowe na wyciągnięcie ręki. Już z okien samolotu widać rozrzucone po bezmiarze błękitu wspaniałe wysepki, z których jedne wyglądają na bezludne i osamotnione, natomiast inne większe sprawiają wrażenie połączonych ze sobą i zamieszkanych. Wysepki nie są zatłoczone jak pozostała część Indii, więc można na nich znaleźć wymarzoną ucieczkę od cywilizacji i oddać się wyśnionemu wypoczynkowi, który może okazać się najwspanialszym urlopem w życiu. Przylatują tam amatorzy nurkowania i snorkelingu z całego świata, by podziwiać podwodny raj pełen koralowców i najwymyślniejszych gatunków ryb. Chociaż nie ma tam wysokiej klasy hoteli, podróżnikom ich brak zrekompensuje wyjątkowa atmosfera drewnianych domków, plaże z białym piaskiem tylko dla siebie oraz palmowe gaje i dżungla kusząca dziewiczym charakterem. Niesamowite koncerty barw można obserwować w trakcie pasjonującej wyprawy na latające ryby wyskakujące ze spienionych fal o wschodzie słońca lub wieczorami podczas zachodów, gdy romantycznej atmosferze sprzyja powiew świeżego powietrza. Urokiem wysp można delektować się w spokoju na śnieżnobiałych plażach otoczonych palmami i bez ograniczeń kąpać się w przeźroczystej wodzie o barwie zmieniającej się w zależności od pory dnia. Nie ma tam typowych kurortów z głośną muzyką, a spędzanie wolnego czasu polega między innymi na wypoczywaniu w hamaku rozwieszonym na wygiętej palmie. Jeśli ktoś pragnie jednak zgłębić piękno egzotycznego świata, może wynająć skuter, by dotrzeć na bezludne plaże z leniwie pełzającymi przeróżnymi skorupiakami oraz do robiących piorunujące wrażenie tropikalnych lasów, pełnych egzotycznego ptactwa. Raj na ziemi jest na wyciągnięcie ręki, więc wystarczy zebrać odpowiednie środki i skusić się na lot w nieznane.

Chociaż Andamany pod względem geograficznym leżą bliżej Tajlandii, administracyjnie podlegają pod Indie. Archipelag ponad 500 porośniętych dżunglą wysepek leży na Oceanie Indyjskim pomiędzy Zatoką Bengalską a Morzem Andamańskim, rozciągając się na długości 352 i szerokości do 50 km. Około 30 wysp zamieszkuje ponad 300 tys. wyspiarzy oraz plemiona należące do wspólnoty myśliwskiej. Część archipelagu tworzą także Nikobary – zamknięte dla turystów wyspy oddzielone od Andamanów Kanałem Dziesiątego Stopnia. Wyspy są górzyste, otoczone rafami koralowymi, pokryte gęstym lasem tropikalnym i dzielą się na trzy grupy. Najdalej na wschód wysunięta jest wyspa Barren, będąca wierzchołkiem czynnego wulkanu, niemniej można się do niej zbliżyć, a turyści ogólnie mogą wypoczywać i przebywać tylko na niektórych wyspach.

Początkowo Andamany zamieszkiwane były przez niezwiązane zupełnie z Hindusami ludy tubylcze Onge, Jarawa i Sentinelczyków, których ostatni przedstawiciele żyją w niedostępnych dla turystów rezerwatach. Pierwsze wiadomości o archipelagu pochodzą z IX w. od kupców arabskich handlujących w tej części Azji. W późniejszych wiekach kontrolę nad wyspami sprawowali Portugalczycy, Holendrzy, Brytyjczycy i Japończycy, a kultura tamtejszych mieszkańców jest chroniona specjalnym prawem ograniczającym turystom możliwość zwiedzania całego archipelagu. Turystyka nie rozwinęła się tam w pełni, chociaż najczęstszymi gośćmi są nurkowie, amatorzy ornitologii i nowożeńcy pragnący spędzić miesiąc miodowy z dala od cywilizacji.

Andaman Południowy – jedna z piękniejszych wysp dostępnych dla turystów, wchodząca w skład południowej części grupy Andaman Wielki. Obecnie mieszczą się tam wszystkie najważniejsze hotele, niemniej turyści wybierają najczęściej opcję mieszkania w domkach typu bungalow o różnym poziomie standardu. Stolicą wyspy i całego archipelagu jest Port Blair – miasto, z którym za sprawą lotniska stykają się wszyscy turyści przybywający na Andamany. Pomimo iż trudno doszukać się w mieście zabytków, Port Blair zachował swój orientalny koloryt i zachęca do zobaczenia kilku miejsc – szczególnie dzielnicy Aberdeen pełnej sklepików i restauracyjek. To ponad 100 tys. miasto swoją nazwę zawdzięcza pułkownikowi Reginaldowi Blairowi, który pod koniec XVIII wieku prowadził tam badania krajoznawcze, niemniej Brytyjczycy w historii portu bardziej zapisali się budową więzienia. Obecnie jest to siedziba muzeum poświęconego indyjskim bojownikom o wolność oraz sceneria wieczornych przedstawień typu „światło i dźwięk”. Przed wyruszeniem do odległych zakątków wyspy warto zapoznać się z jej topografią, geografią, archeologią i morskim trybem życia w Muzeum Morskim Samudrika. Przed podjęciem prób nurkowania natomiast można zwrócić uwagę na informacje przekazywane przez Muzeum Rybołówstwa i Akwarium. Rdzennym mieszkańcom wysp poświęcone jest Muzeum Archeologiczne, z kolei mini-zoo i Muzeum Lasu informują o setkach gatunków zwierząt żyjących na Andamanach. W wolnym czasie można także wybrać się z krótką wizytą na pobliskie wyspy: Vyper Island i Ross Island, a później do woli oddawać się wypoczynkowi na najbliższej plaży Corbyn’s Cove. Dostawcy usług noclegowych zapewniają dogodny wypoczynek w niewielkich hotelach, domkach letniskowych o różnym standardzie i chatkach typu bungalow położonych nad samym morzem, z których w każdej chwili można wyjrzeć na słoneczną plażę i cieszyć się urokami egzotycznego miejsca.

Kuchnia w Indiach spowita zapachami setek przypraw uchodzi za coś więcej niż tylko samo odżywianie się. Sztuka kulinarna tego kraju opiera się na hinduskiej filozofii i religii oraz potwierdza silne kontrasty charakteryzujące Indie, gdzie obok siebie żyją bogaci, biedni oraz wyznawcy różnych religii. Do powstania wielu odmian najprzeróżniejszych potraw przyczynił się także klimat, geografia i tradycja związana z czczeniem darów ziemi. Główny posiłek jada się przeważnie wieczorami, rano konsumuje skromne śniadanie, a w dzień kalorie uzupełnia się przekąskami tandoori. Warto także pamiętać, że tradycyjny posiłek jadany palcami, polega na odrywaniu kawałków pieczywa wyłącznie prawą ręką i nabieraniu na kawałek placka ryżu mięsa lub warzyw. W Indiach nie pija się alkoholu po posiłkach, niemniej obcokrajowcom zaleca się wypicie szklaneczki czegoś mocniejszego na lepsze trawienie egzotycznych dań.

Indie kojarzą się z bogactwem przypraw, które służą nie tylko do polepszenia smaku, ale także do pobudzenia apetytu i procesów trawiennych. Gorczycę, kardamon, kurkumę i pieprz uprawiano już około trzeciego tysiąclecia p.n.e., a owiane wieloma legendami związanymi z pochodzeniem, ostre curry, stało się kulinarnym symbolem, o tajniki którego warto zapytać bezpośrednio u sprzedawców. Spacerując po indyjskich bazarach można także wyczuć unoszący się w powietrzu ostry zapach czosnku, czarnej gorczycy, kminku czy imbiru oraz niezwykle popularnej mieszanki kilku przypraw garam masala, nadającej potrawom wyrafinowanego aromatu. Zgodnie z tradycją każde danie powinno także mieć sześć smaków: słodki, słony, gorzki, cierpki, kwaśny i ostry, które pozytywnie wpływają na ciało i ducha. Również tradycyjna medycyna nazywana „ajurwedą” związana jest z żywnością i podkreśla klasyfikację smaków według filozofii sankhja.

Przykładowe potrawy:

Samosy – trójkątne pierożki faszerowane ziemniakami,

Pakory i Bhażije – warzywa zanurzone w cieście i smażone w głębokim tłuszczu,

Am rasa – potrawka z owoców mango,

Paratha – śniadaniowy placek z zapieczonymi warzywami,

Nargisi Kofty – pulpeciki faszerowane jajami na twardo,

Pasandy – baranina w sosie migdałowym,

Birijani – mieszanka ryżu i mięsa,

Halim – baranina obtaczana w pszenicy.

Jednym z obowiązkowych składników pojawiających się w wielu daniach jest mleko, z którego można stworzyć sklarowane masło ghi i zsiadłe mleko dahi podawane w różnej postaci, szczególnie by złagodzić dania z chili. W większości regionów popularnością cieszy się dahi schłodzone, podane z solą i cukrem jako lassi. Pod różnymi postaciami występuje także soczewica, a brązowy cukier jaggery dodaje nutę słodkości do pikantnych sosów.

Z pewnością w Indiach bardzo dobrze będą się czuli wegetarianie, gdyż wśród wyznawców hinduizmu właśnie potrawy przygotowywane na bazie ryżu, warzyw i masła ghi, są najczęściej spożywane. W celu przetestowania posiłków bezmięsnych najlepiej zamówić thali – okrągłą, płaską tacę, na której wokół kopczyka ryżu mieści się kilka niewielkich naczyń z różnymi warzywami i roślinami strączkowymi. Centralne miejsce na stole zawsze zajmuje misa z ryżem uważanym w Indiach za symbol płodności. Delikatne przysmaki są także przyrządzane na różne sposoby ze szpinakiem lub z ziarnami lotosu, ale zawsze na bazie miękkiego sera. Wegetariańskie dania nawet w restauracjach bywają podawane na talerzach jednorazowego użytku – liściach bananowca. Do wielu dań wykorzystuje się orzechy kokosowe, a mleko z kokosów można kupić na targowiskach.

Islam również wprowadził do kuchni hinduskiej bogactwo smaków. Potrawy z mięs gotuje się powoli z dodatkiem śmietany, migdałów i suszonych owoców, a o obecności muzułmańskich wpływów świadczy obecność tanduri – stożkowatych pieców ziemnych używanych do przygotowania kebabów. Każde danie z takim słowem w nazwie z pewnością będzie pyszne, tym bardziej że w większości potraw dominuje baranina i mięso z kozy.

Większość turystów może uznać indyjskie słodycze za zbyt słodkie, niemniej warto przynajmniej spróbować takie łakocie jak: rasagulla, sandesz, gulab-dżamuny czy rasamalai oraz chrupiące, ociekające złotym syropem dżelabi. Odpowiednikiem puddingu ryżowego jest natomiast khir, a klasyczne lody orzechowe noszą nazwę kulfi.

Po posiłkach Hindusi najczęściej pijają tradycyjną indyjską herbatę podawaną na mocno, słodką lub gotowaną z mlekiem i przyprawami. Często spotyka się mężczyzn żujących po posiłkach paan, czyli pastę ze zmiażdżonych orzechów areki, liści pieprzu betelowego, katechu, goździków, kardamonu i kilku innych składników, która ma właściwości dezynfekujące jamę ustną, sprzyja trawieniu i odświeża oddech, ale może także odurzyć. Chociaż Indie nie są potentatem alkoholu, produkuje się tam z ryżu arabski anyżowy arak z dodatkiem trzciny cukrowej lub palmy. Po obiedzie wypada także spróbować palmowego wina toddy produkowanego z kwiatów palmy kokosowej oraz alkoholu feni wytwarzanego z owoców nerkowca.

Warto pamiętać, że Indie to kilka różnych tradycji kulinarnych związanych z poszczególną częścią kraju i tam należy szukać regionalnych przysmaków.

Indie są bardzo rozległym i różnorodnym krajem, w którym ściera się mnóstwo etnicznych, religijnych i biznesowych interesów, budujących jednak najbardziej skomplikowany na świecie ustrój demokratyczny. Kontrasty rzucają się w oczy na każdym kroku, a Indie od zawsze fascynowały cudzoziemców. Współczesne społeczeństwo nieustannie zmaga się ze zmiennymi warunkami ekonomicznymi i szerokim podejściem do religii, przez co przedstawia się przybyszom z zewnątrz jako barwne, skomplikowane i podzielone ze względu na poziom zamożności, gdzie religia hinduistyczna ściśle związana jest z sytuacją polityczną i życiem codziennym. Bogactwo religii jest dla Indii bardzo ważne i łączy w sobie cztery wielkie religie świata: hinduizm i buddyzm, które narodziły się właśnie tam oraz islam i chrześcijaństwo, które dotarły w wyniku podbojów, działalności handlowej i misyjnej.

Z racji tego, że po Chinach właśnie Indie są najludniejszym krajem, ludzie różnią się tam wyglądem, językiem, obyczajami i religią. Większość społeczeństwa wyznaje hinduizm, aczkolwiek mniejszość stanowią muzułmanie. Wyznawcy hinduizmu często mają czoła pomalowane w pasy symbolizujące ziemię lub na znak oddania konkretnemu bóstwu. Powszechnym symbolem jest także kropka tilaka namalowana kciukiem umoczonym w cynobrze, której nie należy mylić z podobnym znakiem bindi (puttu lub kumkum w zależności od języka) na czole kobiet, gdzie według wierzeń hindusów znajduje się mistyczne „trzecie oko”. Obecnie znaczenie tego symbolu jest różnie interpretowane i często stanowi po prostu element dekoracji. Chociaż hinduizm jest bardzo skomplikowaną grupą wierzeń religijnych, warto zapamiętać, że podstawą indyjskiego systemu kastowego są pojęcia: dharma, czyli obowiązki wynikające z miejsca w społeczeństwie i etapu życia oraz karma – suma popełnionych uczynków w różnych wcieleniach, decydująca o charakterze następnego wcielenia w łańcuchu reinkarnacji. Według hinduskich wierzeń każdy człowiek rodzi się w konkretnej grupie (tzw. dżati) z góry określającej zawód i pozycję społeczną. Oficjalnie istnieją cztery kasty zwane warna: najwyższa bramini, wojownicy kszatrijowie, kupcy i rzemieślnicy wajśjowie oraz osoby pełniące funkcje służebne – śudrowie. Ogólnie Indie tworzą niezwykle skomplikowaną i interesującą mozaikę wyznaniową, dlatego żeby szczegółowo zrozumieć tamtejszą kulturę i znaczenie zabytków warto wcześniej sięgnąć po odpowiednią lekturę.

W życiu społecznym ważną rolę odgrywają rozmaite święta związane głównie z wyznawanymi religiami, więc warto zwrócić uwagę chociażby na takie święto jak dasera upamiętniające zwycięstwo wojowniczej bogini Durgi nad Mahiszą, nawratri – święto najwyższej bogini matki, liczne rytuały w Kalkucie przyciągające wiernych, święto Holi czy spektakle związane ze zwycięstwem Ramy i walką dobra ze złem. Z racji na bogactwo wszystkich religii takich świąt jest mnóstwo, więc niezależnie od czasu pobytu w Indiach można trafić na jakieś fascynujące przedstawienie, które dla wiernych ma ogromne znaczenie duchowe, a dla turystów może stać się ciekawą atrakcją turystyczną. Rozwarstwienie społeczne w Indiach jest tak duże, że zwiedzając miasta mija się na ulicach stada kóz, wielbłądy, słonie, furmanki, ręcznie malowane, przepełnione i zdezelowane autobusy, kobiety w kolorowych strojach i zaklinaczy węży, między którymi przemykają nowoczesne auta i turyści zwiedzający kraj na własną rękę.

Kultura indyjska miała także bardzo duży wpływ na film przyciągający miłośników melodramatów i tzw. „masala westernów”, produkowanych przez indyjski przemysł filmowy pod wspólnym terminem Bollywood. Podobnie jest z muzyką filmową i tańcem wyrażającym w Indiach tożsamość narodową, więc może w trakcie pobytu warto zapisać się na szybki kurs bharata-natjam, choć stylów tańca są tam setki. Wpływy poszczególnych religii można także zaobserwować we wszystkich możliwych przejawach sztuki (malarstwo, rzeźba, rzemiosło itp.) obecnych na każdym poziomie życia społecznego.

Podczas zwiedzania miast i świętych miejsc warto pamiętać o obowiązującej w Indiach etykiecie. I tak przed wejściem do prywatnego domu, świątyni czy meczetu należy zdjąć obuwie (w niektórych miejscach można kupić specjalne ochraniacze) i nie wnosić wyrobów ze skóry mogących wzbudzić obrazę. Turyści przeważnie mogą uczestniczyć w modłach, muszą jednak pamiętać o odpowiednim stroju (w zależności od rodzaju świątyni obowiązuje nakrycie głowy, a kobiety powinny przykryć ramiona i głowę oraz mieć na sobie długą spódnicę). W dobrym tonie leży składanie rąk w geście powitania i pozdrowienia namaste, chociaż zdarza się, że Hindusi witają mężczyzn po prostu uściśnięciem dłoni. Kobiecie nie należy podawać ręki, jeśli ona pierwsza nie wykona tego gestu.

Posiłki należy spożywać prawą ręką, natomiast nie należy wskazywać czegoś palcem, ale całą dłonią lub podbródkiem, a pokazywanie komuś spodów stóp oznacza brak szacunku. Lewa ręka oraz lewa noga uważane są za nieczyste i nie wolno nimi dotykać przedmiotów świętych. Nie powinno się natarczywie przyglądać kobietom, gdyż w kulturze hinduskiej nachalne przypatrywanie się może oznaczać napastowanie seksualne. Białe kobiety nie mają lekko w Indiach, gdyż uważane za wyzwolone i bezpruderyjne, bywają zaczepiane słownie przez Hindusów, więc naprzykrzającego się delikwenta należy jak najszybciej i stanowczo odprawić. Kobiety powinny bez oporów korzystać z licznych udogodnień skierowanych do nich, takich jak osobne kolejki na dworcach, poczekalnie dla pań i damskie przedziały w środkach komunikacji publicznej. Stroje topless rzadko bywają akceptowane, a przy fotografowaniu ludzi należy zachować dużą ostrożność i szanować cudzą prywatność.

W gościnie u Hindusów nie należy wchodzić do kuchni, nie zbliżać się do paleniska i wypada także poczekać, aż gospodarz nałoży jedzenie. Warto pamiętać, że mieszkańcy Indii żyją na godziny, wszystko musi mieć ustaloną porę, a czas dzieli się na właściwy i niewskazany, w którym nie wykonuje się pewnych czynności.

W Indiach z pewnością nikt nie odmówi przyjęcia napiwku, który zwyczajowo w restauracjach wynosi 10-15% wartości rachunku. Taksówkarzom, rikszarzom i tragarzom zostawia się przeważnie resztę. Podczas zakupów wskazane jest targowanie, chyba że robi się zakupy w sklepach ze stałymi cenami.

Indie atakują turystów wieloma bodźcami, dlatego warto zwracać uwagę na wszystkie aspekty obyczajowości tego fascynującego kraju i starać się je poznać, by pobyt w Indiach był wyjątkowym doświadczeniem turystycznym. Wszystko zapiera dech w piersiach, wszystko jest inne, wszystko jest egzotyczne i pasjonujące..., w końcu na ogromnym terytorium mieszka ponad miliard ludzi połączonych skrajnymi religiami i językami.

Najpopularniejszą formą aktywnego spędzania wolnego czasu na Andamanach jest nurkowanie zarówno zawodowe, jak i amatorskie. Mnóstwo firm organizuje safari nurkowe, na którym można spojrzeć w oczy popularnym rybom rafowym i zrobić zdjęcia najcudowniejszych koralowców na globie, niemniej wystarczy amatorsko założyć maskę i płetwy, by przyjrzeć się rozmaitym ślimakom i konikom morskim kryjącym się w płytkiej wodzie blisko brzegu. Najsłynniejsze miejsca nurkowe to: South Button, Neil’s Pride, Campbell Shoal, Narcondam and Barren Islands, Chimneys and Ooh La La, Lighthouse Point, Barren Island, Purple Haze, Passage Island, Fish Rock, North Cirque Island – Southeast Reef, Havelock Island, Dixon’s Pinnacle, Radhanagar Beach. Miejsca do nurkowania dostępne są zarówno z brzegu, jak i z wody, a ich różnorodność olśni z pewnością najbardziej doświadczonych nurków. W kilku miejscach można znaleźć szkoły nurkowania (najlepiej pytać w Port Blair i na Wyspie Havelock) zapewniające obsługę wykfalifikowanych instruktorów oraz serwis specjalistycznego sprzętu. W turystycznych ośrodkach można także wynająć deskę surfingową i kajak, by w taki sposób zwiedzić okolice najpiękniejszych plaż. Ciekawym sposobem poznawania wysp i plaż jest również jazda rowerem lub skuterem.

Zwiedzanie wysp – znaczna część archipelagu jest zamknięta dla turystów z powodu żyjących tam wyspiarskich plemion będących pod kulturową ochroną, niemniej firmy turystyczne z Port Blair organizują rejsy po okolicznych wodach jachtami i łodziami z przeszklonym dnem, wyprawy nurkowe i jednodniowe pikniki w bezludnych zakątkach (np.: Jolly Buoy Island, Cinque Island i Red Skin Islands). Wycieczki powiązane są najczęściej z krótkim przemarszem przez dżunglę i obserwacją dzikiego ptactwa. Pasjonującym przeżyciem będzie także wizyta w Morskim Parku Narodowym im. Mahatmy Gandhiego oraz na pozostałych udostępnionych wyspach, gdzie ciepła turkusowa woda zmywa drobny piasek z białych plaż ocienionych bujną roślinnością tropikalną. Turyści spragnieni pięknej przyrody wybierają się także na Wyspę Havelock i Long Island z pięknymi plażami, na Cirija Tapu z rybacką wioską oraz na Barren Island, nad którą góruje czynny wulkan. Ogólnie na wszystkich dostępnych wyspach można znaleźć rajskie plaże, będące doskonałym przystankiem w czasie trwania rejsu. Taka wyprawa obfituje w tajemnicze dźwięki płynące z dżungli, skrzekot papug, napój świeżo otwartego kokosa i spacerujące po piasku kraby. Niektóre biura turystyczne organizują także wycieczki na plantacje przypraw, gdzie można poznać tajniki uprawy unikalnych rośli i przykładowo przyjrzeć się procesowi wydobywania i produkcji kauczuku.

Kiedy najlepiej wybrać się do Indii?
Indie mają bardzo zróżnicowany klimat, a pogoda zmienia się w zależności od pory roku i miesiąca. Dla turystów najlepszą porą na wizytę w Indiach są miesiące od września do marca, kiedy można zwiedzać twierdze, pałace i świątynie oraz odpoczywać na plażach. Szczyt sezonu przypada między październikiem a lutym i jeżeli ktoś wybiera się do Indii w tym czasie, powinien zarezerwować hotel z dużym wyprzedzeniem. Dziką przyrodę można obserwować w okresie od lutego do sierpnia, a skwar panujący od kwietnia do lipca najlepiej znoszą turyści wybierający się w góry. Z końcem maja pojawia się natomiast monsun przynoszący obfite deszcze – pora monsunowa trwa od maja do końca września, a północny-wschód Indii latem jest jednym z najbardziej deszczowych regionów na świecie. Urlop w Indiach powinno się planować pod kątem wypoczywania na plażach, wypraw górskich lub zwiedzania zabytków duchowych i materialnych.

Jaka waluta obowiązuje w Indiach i jakie są orientacyjne ceny?
Walutą Indii jest rupia indyjska (INR), 1 INR = 100 pais (paisa). Wartość rupii w porównaniu do większości walut europejskich jest niska, dlatego trzeba nastawić się na posiadanie dużej ilości banknotów. W Indiach należy zwracać uwagę na to, czy cena zawiera podatek (10-15%) od usługi i towarów, czy też nie i wtedy trzeba taką kwotę doliczyć. Ceny bardzo często podlegają negocjacji, Indie nie są drogim krajem, a targowanie się jest powszechnie przyjęte, gdyż Hindusi bardzo często zawyżają ceny podawane obcokrajowcom. Ceny zdecydowanie wyższe mogą obowiązywać podczas świąt i festiwali oraz w miejscowościach leżących na uczęszczanych szlakach turystycznych, a także zależą od standardu noclegu.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Indiach?
Podczas podróży po Indiach turystom wpadają w ręce różne ciekawostki, a właściciele sklepów, stoisk i straganów namawiają nieustannie, czasami nachalnie, do robienia zakupów. Nie ma wtedy sensu się denerwować, tylko zabrać za powszechne targowanie, by uzyskać korzystną cenę i poczuć ciekawą kupiecką atmosferę. Tam, gdzie przebywa najwięcej turystów, zawsze jest najdrożej, dlatego warto czasami zagłębić się w stragany miejskiego targowiska lub uliczkę, na której unosi się zapach chętnie kupowanych przez turystów kadzidełek, fantazyjnych podstawek pod kadzidła, lampek maślanych, przypraw i ręcznie skręcanych papierosów „bidi”. Najwięcej jednak sklepów znajduje w miejscach związanych z turystyką, niemniej wyszukane pamiątki można znaleźć na barwnych targach, w wielkich sklepach zwanych emporiami prowadzonymi przez poszczególne regiony, na muzealnych stoiskach, a nawet w dobrze zaopatrzonych sklepikach hotelowych. Jeżeli poszukuje się jakichś unikalnych, ale drogich towarów można zajrzeć do sklepów delux. Jeżeli ktoś podróżuje poza dużymi miastami powinien rozglądać się za wioskami, które mają własnych rzemieślników i artystów, by tam nabyć unikalne pamiątki, charakterystyczne tylko dla wybranego regionu.

W wielu miejscach można znaleźć srebrną biżuterię z kamieniami szlachetnymi, wyroby ze skóry i drewna, delikatne tkaniny z jedwabiu, kolorowe szale, bluzki i tradycyjne stroje „sari” noszone przez hinduskie kobiety. Indyjskie piękno zaklęte jest także w mosiądzu, miedzi, srebrze i złocie – emaliowanym, grawerowanym i odlewanym, wykorzystywanym pierwotnie w rytuałach. Zainteresowaniem cieszą się reprodukcje marmurowych mozaik, szkatułki, misy z białego marmuru, granitowe posążki z Mamallapuramu, figurki boga-słonia związane z mitologią indyjską, kasetki z kryształu lub alabastru, zwierzęce figurki z Dżajpuru, Waranasi i Biharu oraz czarne narzędzia z Orisy. Nie zna granic także indyjskie bogactwo tkanin wykonanych z wszelkich rodzajów włókiem naturalnych i sztucznych o rozmaitych wzorach, fakturach, splotach, deseniach i kolorach. Podobnie jest ze światem haftów, w których Hinduski są mistrzyniami świata. Panie powinny rozglądnąć się także za kosmetykami do włosów oraz perfumami i olejkami znanych indyjskich firm. Symboliczną pamiątką z pobytu w Indiach zawsze jest figurka Buddy lub któregoś z hinduskich bóstw, wykonana najczęściej z kamienia, mosiądzu lub drzewa sandałowego. W turystycznym bagażu powinna również znaleźć się paczuszka z jakąś przyprawą i aromatyczna herbata zapakowana w ozdobne pudełko. Dobrą pamiątką może okazać się płyta z muzyką pochodzącą z filmu bollywoodzkiego. Ogólnie Indie są prawdziwą skarbnicą pamiątek, która już przy pierwszym zetknięciu może zafascynować bogactwem wyjątkowych towarów.

Jaki czas obowiązuje w Indiach?
Do czasu polskiego dodajemy 3,5 godziny w lecie i 4,5 w zimie.

Jak podróżować po Andamanach?
Między poszczególnymi wyspami kursują promy, które w zależności od kierunku i pory roku pływają od kilku razy dziennie do 2-3 w tygodniu. Na miejscu można także wynająć łódkę, ale należy pamiętać, że na część wysp turyści mają zakaz wstępu. W sezonie kursują szybkie wodoloty. Na samych wyspach najlepiej rozglądnąć się za wypożyczalnią skuterów, by w taki sposób dotrzeć do najodleglejszych i mało popularnych zakątków oraz na bezludne plaże. Dodatkową opcją przemieszczania są rowery, riksze, taksówki i stare autobusy. Aby dostać się do parków narodowych trzeba wykupić specjalne zezwolenie.

Jakie plaże są na Andamanach?
Najbliższą plażą w pobliżu Portu Blair jest Corbyns’Cove – bardzo przyjemny odcinek wybrzeża z zagospodarowanym zapleczem, gdzie wygrzewać się można na jasnym pisaku i chronić się przed słońcem w cieniu palm. Warto jednak wynająć skuter, by dotrzeć do prawdziwych rajskich plaż znajdujących się niemalże w każdym zakątku wyspy i tam rozkoszować się bielusieńkim piaskiem o konsystencji talku i błękitem nieba stapiającym się z lazurowym morzem. Zawsze warto mieć przy sobie maskę i płetwy, by przy okazji kąpieli podziwiać barwny świat andamańskich stworzeń. Na dostępnych dla turystów wyspach znajduje się mnóstwo rajskich plaż, wystarczy tylko skorzystać z dwuśladu, by już chwilę później znaleźć się w hamaku na palmie pochylonej nad pełnym muszelek bielusieńkim piaseczkiem.

Jakie są ograniczenia celne w Indiach?
Bez cła do Indii można wwieźć rzeczy osobiste, upominki o wartości do 100 USD na osobę, 1 l mocnego alkoholu i 200 szt. papierosów. Bez wcześniejszej deklaracji i bez zezwolenia można wwieźć kwotę do 2,5 tys. USD. Obowiązuje całkowity zakaz wwożenia złota i srebra (poza przedmiotami osobistego użytku) i zakaz wywożenia przedmiotów mających powyżej 100 lat, wyrobów z kości słoniowej, skór zwierząt i skorup żółwi.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania ze służby zdrowia w Indiach?
Ze względu na wysokie koszty leczenia przed wylotem do Indii zaleca się wykupienie międzynarodowego ubezpieczenia zdrowotnego, które obejmuje zwrot kosztu zakupów lekarstw i środków opatrunkowych, leczenia szpitalnego, transportu do szpitala, konsultacji medycznych itp. W niektórych rejonach uzasadnione jest przyjmowanie leków przeciwmalarycznych, chociaż nie występują szczególne zagrożenia epidemiami i nie są wymagane żadne szczepienia. Dostęp do opieki medycznej zależy od miejsca pobytu – w dużych miastach raczej nie ma problemu z uzyskaniem fachowej pomocy lekarskiej w szpitalach, prywatnych ośrodkach zdrowia i hotelach zatrudniających lekarzy. W przypadku zorganizowanej wycieczki warto sprawdzić czy zawarta w cenie podróży polisa ubezpieczeniowa jest wystarczająca i ewentualnie dokupić dodatkową, związaną z ilością rodzajów ryzyka i zakresem usług. Wszystkie pokwitowania na lekarstwa i pomoc medyczną mogą być później konieczne do uzyskania wypłaty ubezpieczenia, a lekarza podczas konsultacji warto poprosić o pisemne (najlepiej w języku angielskim) wyszczególnienie przyjmowanych i dawkowanych leków. W przypadku potrzeby skorzystania z pomocy medycznej można skontaktować się z ubezpieczycielem, który przy pomocy lokalnego przedstawiciela opłaci koszty leczenia.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach, przestrzegać podstawowych zasad higieny niezbędnych w krajach tropikalnych oraz zwracać uwagę na warunki w jakich przygotowuje się i przechowuje jedzenie. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, gdyż woda z kranu nie jest zdatna do picia.

Szczepienia ochronne nie są wymagane, niemniej szczególnie w krajach tropikalnych istnieją zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne, dlatego przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami. Poszczególne zalecenia sanitarne pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej: www.gis.gov.pl

Między Polską a Indiami obowiązuje ruch wizowy i wymagany jest paszport. W sprawie wizy należy skontaktować się z przedstawicielstwem dyplomatycznym Republiki Indii w Warszawie, a dokumenty aplikacyjne nie odbiegają od przyjętych standardów. Wyjazd do Indii powinien nastąpić przed upływem 6 miesięcy od daty wystawienia wizy, a paszport musi posiadać ważność 12 miesięcy, licząc od daty wystawienia wizy.

W trakcie podróży na Andamany oprócz wizy trzeba uzyskać specjalne pozwolenie, które bez problemu można otrzymać po przylocie i zawsze trzeba mieć przy sobie. Na Andamanach można przebywać do 30 dni, przez cały okres trzeba mieć ważną wizę indyjską.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl i www.newdelhi.msz.gov.pl

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Indii
Indie, New Delhi, 50-M Shantipath, Chanakyapuri, 110 021
Tel.: +91 11 41496900 Tel. dyżurny: +91 9910999477 Faks: +91 11 26871914
newdelhi.polemb.info@msz.gov.pl
www.newdelhi.msz.gov.pl

Instytut Polski w New Delhi
Indie, New Delhi, 50-M Shantipath, Chanakyapuri, 110 021
Tel.: +91 11 41496919 Tel.: + 91 11 41496919